Nergens in Nederland is Cruijff zó levend als op de zolder van Henk in Middelburg
Het is vandaag exact zeven jaar geleden dat volgens velen Nederlands beste voetballer allertijden overleed: Johan Cruijff. De legendarische nummer veertien zette een aantal keer voet in onze provincie en maakte tijdens zijn komst een onvergetelijke indruk, al was het maar omdat hij ondanks zijn haast mythische status 'zo gewoon was gebleven', zegt Cruijff-collector Henk Davidse uit Middelburg.
Zeven jaar na zijn dood zijn de Zeeuwse herinneringen aan Johan Cruijff springlevend
Het leven van Davidse stond op 24 maart 2016 even op z'n kop. "Ik kwam van de tandarts, toen ik een appje kreeg: Cruijff is overleden. Dat kwam wel even binnen, het was een enorme klap." Davidse is dan al meer dan veertig jaar bezig met het verzamelen van spullen die op wat voor manier dan ook te maken hebben met de oud-international.
"Na zijn overlijden heb ik m'n hobby even gelaten voor wat het was. Ik was er echt even helemaal klaar mee", vertelt Davidse, die het 'een soort rouwproces' noemt. Zeven jaar later is hij de klap weer te boven. "Op een gegeven moment gaat het toch weer kriebelen en ga je weer eens kijken op internet of bij verzamelbeurzen."
Deze man weet meer over me, dan ikzelf weet
Op de sterfdag van zijn held staat Davidse samen met zijn vrouw stil bij de talloze mooie momenten die hij aan Cruijff te danken heeft. Een absoluut hoogtepunt in zijn 'Cruijff-carrière' was de ontmoeting in 2010, toen de oud-speler van onder meer Ajax en Feyenoord een tentoonstelling over zichzelf van Davidse in het voormalige voetbalmuseum kwam openen.
"Deze man weet meer over me, dan ikzelf weet", zei Cruijff toen. Davidse stond destijds te trillen op zijn benen en kan zich helaas niet veel meer herinneren van de ontmoeting. "Maar wat ik nog weet, is dat Cruijff zei dat ik eigenlijk zijn geheugen was. Een mooier compliment kun je niet krijgen."
In de de jaren daarvoor dook Cruijff vaker op in Zeeland, soms ook onverwacht, zoals in 2001 in Perkpolder. In afwachting van de veerboot naar Kruiningen stond een stomverbaasde snackbarhouder oog-in-oog met de Amsterdammer. Na een frietje ('Ik kan net zo goed patat bakken als u kunt voetballen') en een snelle wandeling over de zeedijk zag het al gauw zwart van de mensen en vluchtte Cruijff, vele handtekeningen verder, zijn auto in.
Verlies deerde niemand
De herinnering van Eugène Fagg stamt nog uit de jaren tachtig van de vorige eeuw. "Met het Zeeuws elftal speelden we in de zomer vaak mooie wedstrijden. In de zomer van 1983 kwam Feyenoord, dat Cruijff toen net had aangetrokken, op bezoek in Bruinisse." Het Zeeuws elftal verliest fors, met 9-0, maar dat deert eigenlijk niemand.
Veertig jaar later denkt Fagg vooral aan de handdruk die hij als aanvoerder kreeg voor de wedstrijd. "Ik heb weleens gekscherend gezegd dat ik die hand toen drie dagen niet heb gewassen."
Nog altijd wordt Cruijff beschouwd als de beste voetballer die Nederland ooit heeft voortgebracht. "In die wedstrijd kon je zijn pure klasse van dichtbij zien", memoreert Fagg. "Hij kon alles, dribbelen, passeren, was ontzettend snel en had een geweldig inzicht. Gek genoeg scoorde hij alleen niet die wedstrijd."
Cruijff-museum
Na zijn dood leeft Cruijff voort. 'Da's logisch' vinden Davidse en Fagg. Fagg: "Als je in het buitenland op vakantie gaat en je zegt tegen mensen dat je uit Nederland komt, hoor ik nog steeds heel vaak 'Cruijff, Cruijff'. Dat is wel veelzeggend." Nergens in Nederland is Cruijff zó levend als op de zolder van Davidse in Middelburg. Toch hoopt hij dat daar ooit verandering in komt. "Er moet een Cruijff-museum komen in Amsterdam. Als dat er komt, ben ik bereid mijn collectie te doneren."
