Gouden ring verloren op het strand of in de zee? Martin speurt dag en nacht om hem terug te vinden
Het is vrijdag 4 augustus, de Duitse Anika en Stephan zijn op vakantie in Zeeland. Ze gaan naar het strand aan de Brouwersdam, want daar kan Stephan kitesurfen. Hij gaat het water op, zij blijft aan de kant om te kijken en foto's te maken. Halverwege de sessie merkt hij dat hij zijn trouwring nog om zijn vinger heeft. Bang om hem kwijt te raken, vaart hij naar zijn Anika. Ze stopt de ring in haar kontzak, bij haar telefoon. Een paar spectaculaire foto's later valt de ring uit haar kontzak. Weggezakt, tussen de ontelbare zandkorrels...
Zo'n 40 kilometer verderop in Spijkenisse krijgt Martin van Hees een bericht binnen. Eén van de vrijwilligers van zijn stichting Gevonden-Verloren kwam een Facebookpost tegen van een Duitse toerist. "Hallo allemaal, vrijdagochtend ben ik mijn trouwring verloren op het Kite-strand Brouwersdam. Vlakbij de vloedlijn. Als iemand hem vindt, zou ik hem graag terugkrijgen. Op de ring staat 'Anika 06 juli 2013'."
Dat is het startsein voor Martin en zijn team vrijwilligers. Een aantal jaar geleden begon hij met het terugzoeken van dierbare items die mensen waren kwijtgeraakt. Inmiddels is zijn stichting uitgegroeid tot 46 vrijwilligers door het hele land en zelfs België en Duitsland, die dag en nacht klaarstaan met metaaldetectors, magneten en duikapparatuur.
Kettingen, telefoons, bijzondere sleutelhangers, brillen: Martin zoekt overal naar, zo lang het maar om iets met emotionele waarde gaat. "Sommige mensen zeggen: een telefoon, dat heeft toch geen emotionele waarde? Maar als je daar alle foto's van je kleine op hebt staan en je verliest je telefoon, dan is dat ook belangrijk."
Nachtelijke zoektochten
Maandagmiddag neemt vrijwilliger Ton een halve snipperdag van zijn werk op en rijdt naar de Brouwersdam om het strand af te struinen, op zoek naar de ring van de Duitse kitesurfer. Op basis van de verhalen van het echtpaar wordt een gebied van 50 bij 10 meter aangemerkt als eerste zoekgebied. Gewapend met een metaaldetector, speurt Ton vijf uur lang het strand af, maar het is tevergeefs.
Die nacht besluit Martin met twee andere vrijwilligers naar het strand te rijden om tijdens het laagtij opnieuw te zoeken. Hoofdlampjes op en gaan. "Geloof mij, er zijn meer gekken die zeggen: oh heerlijk, we kunnen mensen helpen dus we gaan. Ook 's nachts", lacht Martin. "Maar ja, die ring was nog steeds niet te vinden." Ook twee andere zoektochten in diezelfde week leveren nog geen trouwring op.
Een week later ligt Maudi Edelman (14) uit Dordrecht op het strand. Aan haar vinger een bijzondere ring, die ze op vakantie in Glasgow bij een antiquair vond en wonder boven wonder perfect rond haar vinger paste. In de gouden ring zitten drie steentjes van saffier, haar geboortesteen.
Wilde golven
Ieder weekend komt Maudi met haar familie naar hun caravan op de camping bij Burgh-Haamstede, zoals ook nu. Op het strand bij Westenschouwen duikt ze samen met een vriendin de zee in, maar die is best wild: "Het was heel erg winderig en er stonden hele hoge golven. Wij doken in een golf en toen voelde ik mijn ring afglijden. Ik was gelijk in paniek."
Maudi en haar vriendin zoeken hopeloos de zee en het strand af, maar er is geen beginnen aan. "Er stond zoveel stroming, er waren zoveel golven. Ik kon 'm nergens meer terugvinden." Met een geleende metaaldetector keert ze terug, maar ook dat mag niet baten. Bij een strandpaviljoen krijgt ze een kaartje van stichting Gevonden-Verloren. Ze neemt contact op met Martin en even later gaan de speurneuzen voor Maudi aan de slag.
Zaterdag 12 augustus 05.00 uur. Martin en zijn collega's lopen in banen over het strand bij de Brouwersdam. Ook zijn vader en zoon zijn van de partij vandaag. Twee uur lang zwoegen ze in de regen door het natte zand. De metaaldetector van Martins vader begint geluid te maken. Weer een treklipje zeker, denkt hij. Maar nee, het is een witgouden ring. Een foto van het Duitse echtpaar bevestigt: dit is de verloren ring van kitesurfer Stephan. Na 33 uur lang zoeken is 'ie eindelijk boven water gekomen.
Stephan reageert bijna geschokt als hij aan de telefoon hoort dat zijn ring gevonden is. "Ik maakte er nog een grapje van", vertelt Martin. "Ik zei tegen hem: ik weet zeker dat je ring niet in het zand ligt... Want hij ligt in mijn hand", grinnikt hij. "Het duurde een paar seconden, maar daarna hoorde je het geschreeuw door de telefoon komen." Diezelfde dag nog rijden Stephan en Anika vanuit Duitsland terug naar Zeeland om de ring op te halen.
Twee keer raak
De volgende dag rijdt een team van zes speurneuzen opnieuw naar het strand bij Westenschouwen. Na een nachtelijke zoektocht is de ring van Maudi nog niet terecht, maar 's vroeg in de ochtend staan ze weer klaar om tussen het zand en in de zee te zoeken. Na een paar uur is het raak: de ring wordt uit het water gevist.
Ze verrassen Maudi op de camping. Zodra ze de ring ziet, slaat ze haar handen voor haar mond. "Ik was heel erg blij en best wel emotioneel. Ik dacht echt niet dat ze 'm terug zouden vinden."
"Er is niks mooiers dan mensen helpen", vertelt Martin trots. "Soms zijn wij nog blijer dan de eigenaren van de ringen als we er eentje vinden. Er zit zoveel emotie in bij jezelf ook. En de reactie die je dan ziet van die mensen, dat is machtig mooi. Onbetaalbaar."
