Leonie Ton loopt 246,8 km lange Spartathlon: 'Iedereen die finisht is een held, en iedereen die start eigenlijk ook'

3 oktober, 10:31 • 2 minuten leestijd

Leonie Ton uit Wissenkerke heeft voor de derde keer de hardloopwedstrijd de Sparthatlon in Griekenland uitgelopen. Ton liep het afgelopen weekend het 246,8 kilometer lange parcours van Athene naar Sparta in 33 uur en 45 minuten.

Leonie Ton loopt 246,8 km lange Spartathlon

"Deze keer was eigenlijk het zwaarste van de drie", vertelt de 48-jarige Ton. "Want ik had maagklachten, het eten bleef er niet lekker in." Na 80 kilometer begon de atlete ook nog last te krijgen van stijve beenspieren.

"Je krijgt zware momenten, dat weet je van tevoren. Daar moet je doorheen zien te komen, positief blijven en vertrouwen hebben dat je er doorheen komt." Praktische dingen als plassen of poepen zijn ook niet altijd gemakkelijk tijdens zo'n tocht. "Voor vrouwen is dat lastig want we moeten hurken. Dat gaat na een tijd niet meer zo handig, dus hang je op een moment aan verkeersborden. Tja dat moet ook gebeuren."

Zo'n tocht duurt wel langer dan een dag. Onderweg slapen kan, maar niet te lang, want je moet binnen 36 uur finishen. "Ik heb even een kwartiertje op een matje gelegen, omdat ik begon te zwalken", vertelt Ton. Daarna is ze verder gerend.

Ton noemt de Spartathlon een 'mythische tocht'. "Wat de Tour de France voor wielrenners is en de Elfstedentocht voor schaatsers is de Sparthathlon voor ultralopers."

De sfeer vooraf, tijdens en na de tocht is volgens haar niet te omschrijven. "Dat moet je meemaken. Iedereen wordt als held binnengehaald. Iedereen die finisht is een held, en eigenlijk iedereen die start ook."

Langs het parcours zijn er 74 posten waar de atleten eten en drinken kunnen pakken. "Soms staan er begeleiders van je die je oppeppen of een warm kledingstuk geven voor de toch wel frisse nacht. Mijn dochter, een nicht en twee vrienden waren er ook, en dat was fijn, zeker voor mijn dochter. Ik wilde haar heel graag dit laten meemaken, zij heeft niets met hardlopen maar ze vond het geweldig voor mij."

Makkelijk vond Ton de tocht zeker niet altijd. "Als het even niet gaat zeg ik: verdorie ik ben niet voor niks naar Griekenland afgereisd en ik wil alle vrienden die ik heb meegenomen niet teleurstellen." Het is weer een overwinning voor haarzelf. "Ik ben er erg trots op dat het weer gelukt is. Onderweg heb ik wel tien keer gedacht: echt nooit meer. Maar dat riep ik twee jaar geleden ook, dus je weet het niet."