Boor Sluiskiltunnel is de grond in

Tegen deze ringen zet de boormachine zich af tot deze zich volledig in de grond bevindt.

Dag en nacht
De tachtig meter lange boormachine graaft steeds twee meter grond weg. Dan wordt er via de achterkant van de machine een tunnelring opgebouwd. Vervolgens graaft de machine weer twee meter grond af. Het werk gaat dag en nacht door. Per dag wordt zo ongeveer tien meter tunnel gebouwd.

Als de noordbuis klaar is wordt de boormachine gedemonteerd en aan de oostkant van het kanaal weer opgebouwd om de zuidbuis te bouwen. Dat zal in de zomer zijn en naar verwachting 95 dagen duren. Elke tunnelbuis heeft twee rijstroken. De lengte van de totale tunnel, dus inclusief toeritten, wordt 1.330 meter. Het diepste deel ligt ruim 34 meter beneden NAP. De diameter van de nieuwe tunnel is circa tien meter en gelijk aan die van de Westerscheldetunnel.

Aan de Zeeuws-Vlaamse kant wordt in de N62 een nieuw stuk weg aangelegd dat de Westerscheldetunnelweg via de Sluiskiltunnel rechtstreeks met de Tractaatweg verbindt. Aan de westzijde van het kanaal wordt de N61 (Hoofdweg) bij Hoek aangesloten op het nieuwe wegtracé. Het verkeer vanuit West Zeeuws-Vlaanderen kan hier via een viaduct en twee rotondes de nieuwe weg op en af. Vervolgens buigt het nieuwe tracé na de Binnendijk naar het oosten en kruist de Nieuw Westenrijkdijk en de bestaande N61 (Hoofdweg). Ten zuiden van de N61 loopt het nieuwe tracé richting het kanaal. De nieuwe weg gaat onder de spoorlijn van Dow door en duikt vervolgens in de tunnel onder het Kanaal van Gent naar Terneuzen.

Aan de oostzijde van het kanaal komt de weg na de Koegorsstraat weer boven het maaiveld uit en gaat verder tussen de skihal en de nieuwe brandweerkazerne. Vervolgens buigt de weg rechtsaf en sluit dan voor de Spuikreekweg met een nieuwe aansluiting aan op de bestaande Tractaatweg.

Op deze luchtfoto is het tracé te bekijken.

De boormachine die de Sluiskiltunnel gaat boren is op 17 januari gezegend en gedoopt. Pastoor Vervaet zegende de boor en beschermvrouwen Anika Luteijn en Jerina Pladdet doopten de machine traditioneel met een fles champagne. De boormachine heet Boorbara. Basisschoolkinderen uit Zaamslaag bedachten de naam.

Het dopen en zegenen van de boormachine is een traditie als het gaat om het werk in tunnels en mijnen. Al sinds de Middeleeuwen gaan mensen alleen onder de grond aan de slag als er om bescherming van Sint Barbara is gevraagd.