'Negeren Westerscheldeplan verbazingwekkend'
Kamervragen
VLISSINGEN - Haverkamp deed zijn verhaal in het boek Staart van de Walvis van oud-Statenlid Johan Robesin. Dat deed zoveel stof opwaaien, dat er inmiddels Kamervragen over zijn gesteld door Jacques Monasch van de partij Nieuwe Wegen. Maar toen het boek verscheen, lag Haverkamp ziek op bed. Nu reageert hij voor het eerst op de commotie.
Opheldering
Acht jaar zweeg hij, maar nu wil Henri Haverkamp opheldering. Het voormalige hoofd scheepvaartdienst Westerschelde wil een eerlijk antwoord van de provincie. In 2009 maakt hij in opdracht van de provincie een een plan om de Westerschelde veiliger te maken.
Acht jaar zweeg hij, maar nu wil Henri Haverkamp opheldering. Het voormalige hoofd scheepvaartdienst Westerschelde wil een eerlijk antwoord van de provincie. In 2009 maakt hij in opdracht van de provincie een een plan om de Westerschelde veiliger te maken.
Gastankers
Het gevaar is volgens hem het grootst bij de boulevard van Vlissingen. "Je wilt er niet aan denken wat er gebeurt als daar twee gastankers elkaar raken voor de Gevangentoren. Ik denk dat dan de boulevard verdwenen is." Haverkamp kent de Westerschelde als zijn broekzak. Volgens hem zou die een stuk veiliger worden als de schepen door de Staart van de Walvis zouden gaan varen. Dat is een geul tussen twee zandbanken voor de Walcherse kust.
De witte geul door de Westerschelde is de zogenoemde Staart van de Walvis
Natuurwinst
Hij zag zelf alleen maar voordelen in zijn plan. "Schepen kunnen dan doorvaren zonder dat er een loodswissel plaatsvindt. Schepen blijven verder uit de kust. Daardoor vervallen de risicocontouren van gastankers. En de natuurwinst van mijn plan zou zo groot zijn dat er geen polders meer onder water hoeven te worden gezet."
Enthousiast
Volgens Haverkamp werd zijn plan aanvankelijk enthousiast ontvangen in het provinciehuis. Maar daarna bleef het stil. "Ik begrijp totaal niet waarom er niks mee gedaan is. Ik was zo aangeslagen dat ik het plan heb opgeborgen en er niet meer naar heb gekeken. Totdat ik in oktober bij Omroep Zeeland een reportage over Johan Robesin en zijn strijd tegen ontpolderen zag."
Volgens Haverkamp werd zijn plan aanvankelijk enthousiast ontvangen in het provinciehuis. Maar daarna bleef het stil. "Ik begrijp totaal niet waarom er niks mee gedaan is. Ik was zo aangeslagen dat ik het plan heb opgeborgen en er niet meer naar heb gekeken. Totdat ik in oktober bij Omroep Zeeland een reportage over Johan Robesin en zijn strijd tegen ontpolderen zag."
'Onzin'
Toen dacht Haverkamp weer terug aan zijn plan voor de Staart van de Walvis. Hij nam contact op met Robesin, Die werkte aan een boek over de Hedwigepolder. In het laatste hoofdstuk verwerkte hij het verhaal van Haverkamp. Door de provincie werd zijn verhaal als onzin bestempeld.
Toen dacht Haverkamp weer terug aan zijn plan voor de Staart van de Walvis. Hij nam contact op met Robesin, Die werkte aan een boek over de Hedwigepolder. In het laatste hoofdstuk verwerkte hij het verhaal van Haverkamp. Door de provincie werd zijn verhaal als onzin bestempeld.
Verbazingwekkend
Het zit Haverkamp dwars dat zijn plan nooit serieus is genomen. "Ze hadden er best naar kunnen kijken en daarna kunnen zeggen dat het te duur was. Dan had ik er vrede mee gehad. Maar dat hebben ze niet gedaan. Nu blijft er een gevoel van onvrede over. Want mijn plan had de Westerschelde een stuk veiliger kunnen maken. Maar je hoort er niks meer over. Zeer verbazingwekkend."
Het zit Haverkamp dwars dat zijn plan nooit serieus is genomen. "Ze hadden er best naar kunnen kijken en daarna kunnen zeggen dat het te duur was. Dan had ik er vrede mee gehad. Maar dat hebben ze niet gedaan. Nu blijft er een gevoel van onvrede over. Want mijn plan had de Westerschelde een stuk veiliger kunnen maken. Maar je hoort er niks meer over. Zeer verbazingwekkend."
