Bekboon maakt single over ontmoeting met zwerver: 'Uiteindelijk is het ook blues, blues en nothing but the blues'
Herman Helmich uit Middelburg maakt muziek onder de naam Bekboon. In de jaren negentig, toen hij nog in Den Haag woonde, raakte hij in gesprek met een dakloze man. Dat vormde de inspiratie voor de tekst De Roep van de Dwaas. Nu is die tekst op muziek gezet en uitgebracht in samenwerking met muzikant en producer Dennis van de Bor.
Je werkte opnieuw samen met Dennis van de Bor. Waarom klikt het zo goed tussen jullie?
"Ja, waarom klikt het tussen mensen? De liefde voor muziek is er, het respect voor elkaar, dus ook voor zijn kwaliteiten. Zonder hem ben ik verloren. Hij is ontzettend goed in het produceren en speelt goed gitaar. Hij vult in wat ik in m'n hoofd heb. Daarnaast is het gewoon een fijne man. We klikken ook als vrienden, dus dan heb je een gouden combinatie."
De Roep van de Dwaas gaat over een ontmoeting met een dakloze man. Wat gebeurde er precies?
"Ik kwam in Den Haag aan de praat met een beetje smoezelig, zwerverachtige type, die toch z'n waardigheid had. Hij had iets statigs over zich. Er ontspon zich een gesprek en toen het klaar was, wilde ik hem een tientje geven, maar dat weigerde hij. Hij zei: 'Je hebt me iets veel belangrijkers gegeven. Hou dat tientje, je hebt me aandacht gegeven en respect'."
"Ik gebruik dit ook in m'n werk in de GGZ [geestelijke gezondheidszorg - red.]. Ik noem mezelf wel aandachtsmakelaar, want we hebben uiteindelijk allemaal behoefte aan iemand die je ziet en aan wie je je verhaal kan vertellen."
Als iets me zo raakt, móet ik het kwijt en dan begin ik meestal te schrijven. Dan is het ook echt oprecht.
Deze ontmoeting ben je dus nooit vergeten?
"Nee, ik heb het van me af moeten schrijven. Ik heb er een gedicht van gemaakt. M'n vriend Lennaert Roos vroeg ik of hij wat muziek daarbij kon bedenken. Toch bleef het nog steeds liggen, totdat ik Dennis ontmoette. Ik ben supertrots op het resultaat. Al die liedjes die ik maak zijn eigenlijk dagboekfragmenten. Als iets me zo raakt, móet ik het kwijt en dan begin ik meestal te schrijven. Dan is het ook echt oprecht."
Je hebt gekozen voor een beetje rauw, bluesy nummer. Waarom?
"De akkoorden kreeg ik aangereikt. Uiteindelijk is het ook blues, blues en nothing but the blues. Die ontmoeting met die man en zoals dat gesprek zich ontspon, daar past de blues heel goed bij. Wel heb ik gekozen voor een korte versie, niet te veel solo's of achtergrondzangers. Beetje uitgekleed, maar wel to-the-point."
Het nummer is ook in beeld gebracht in een videoclip, in animatievorm. Wie heeft die gemaakt en wat zien we allemaal?
"Die heb ik zelf gemaakt. Je ziet drie mensen en dat zijn eigenlijk de zwerver, de dwaas en de gek, die volgens mij in ons allen huizen. Meestal zijn ze diep weggestopt, maar als het tegenzit of als je te zwaar belast wordt komen ze naar boven."
Inmiddels heb je al een aantal singles uitgebracht, ga je ze binnenkort ook een keer live spelen?
"Ik ga er steeds meer van uit dat dat gaat gebeuren. Dat betekent dat ik mensen moet zien te vinden die daar vorm aan willen geven. Ik krijg steeds meer zin om het te laten horen."
Bekboon legt in radioprogramma De Zeeuwse Top 40 uit, dat de zwerver, de dwaas en de gek in ons allemaal huizen.
